2
گروه شیمی ، واحد یادگار امام، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، ایران.
چکیده
در این مطالعه، اثرات جایگزینی چهار استخلاف در دو موقعیت مختلف ساختار داروی متیل فنیدات (MPH )، بر روی تانسورهای NMR و NQR هسته های کربن، نیتروژن و اکسیژن بررسی شدند. نتایج بدست آمده با استفاده از محاسبات تحلیل اوربیتال های پیوندی طبیعی(NBO) و بر پایه ساختار اتمی تفسیر شدند. یافته ها بیان کردند که با افزایش مشارکت استخلاف های جایگزین شده در برهمکنش های درون مولکولی، اثرگذاری آنها بر روی تانسورهای NMR و NQR هسته های بررسی شده افزایش می یابد. بنابراین، استخلافات الکترون کشنده در موقعیت های R7 و R9 ساختار MPH، با بیشترین مشارکت در برهمکنش های درون مولکولی، بیشترین افزایش را در برهمکنش های رزونانسی حلقه بنزن ایجاد نمودند و باعث کاهش بار منفی بر روی اتم های مجاور و کربن های حلقه بنزن شده و مقادیر تانسورهای NQR و پوشیدگی شیمیایی اطراف هسته های مجاور و کل حلقه بنزن را کاهش دادند.
)